Ένα στοιχείο που με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο και ως μητέρα είναι η επιθυμία μου τόσο εγώ, όσο και τα παιδιά μου να απολαμβάνουμε στιγμές εκτός σπιτιού. Οι καθημερινές, απλές μας βόλτες που γεμίζουν το μυαλό εικόνες και δημιουργούν όμορφες στιγμές. Γι’ αυτό και βγαίνουμε για περίπατο κάθε μέρα εδώ και δύο χρόνια. Στην αρχή, με τα μικράκια μου τυλιγμένα στις κουβερτούλες τους, με φόρμες εξόδου, το αφέψημά μου και ένα βιβλίο. Πηγαίναμε για ψώνια, κάναμε τις δουλειές μας και μετά στο πάρκο για ηρεμία. Σιγά σιγά, άρχισαν οι κούνιες, το παιχνίδι στο χώμα, το ποδήλατο.

Μην περιμένετε τα συνηθισμένα. Δεν θα μιλήσω για αϋπνία και κούραση. Ούτε για το πόσο σε γεμίζει η μητρότητα. Θα πω όσα ήθελα να μου είχαν πει, αλλά δεν θα τα είχα καταλάβει. Έτοιμοι;

Πριν ακριβώς δύο χρόνια γεννήθηκαν τα αγόρια μου! Κι εγώ έγινα μαμά, ο Κωστής μου μπαμπάς, οι δυο μας γονείς και οι τέσσερείς μας οικογένεια!

Πολύ διαφορετικός ο δεύτερος χρόνος απ’ τον δεύτερο. Πολυπλοκότερος και μεγαλύτερος, όπως και τα δίδυμα!

Ελάτε τώρα, μεταξύ μας είμαστε… Κι εσείς όπως κι εγώ νομίζατε ότι το ‘χετε πριν γεννήσετε. Ότι δεν θα αλλάξουν και πολύ τα πράγματα. Δεν λέω, είχατε άγχος. Αλλά η βασική σκέψη που κυριαρχούσε ήταν ότι “εμείς δεν θα γίνουμε σαν αυτά τα ζευγάρια με παιδιά που…” Εμείς πάντως ήμασταν σίγουροι ότι θα ταξιδεύουμε συχνάContinue reading